Racibórz

Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP

Kościół parafialny - Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - jest najstarszym kościołem w mieście. Jego początki sięgają roku 1205. Kościół był zniszczony i wypalony w 1945r. w związku z działaniami wojennymi, przez wojska radzieckie. Dzięki staraniom kolejnych księży proboszczów Kościół powrócił do swej świetności i dzisiaj jest piękny. Jest otwarty i zawsze można do niego wejść i zagłębić się w jego ciszy i modlitwie.
Główny ołtarz naszego Kościoła wygląda po rekonstrukcji, jak dawniej, przed 1945 r. Zachowały się figury ołtarza głównego oraz nieliczne figury, zdobiące dzisiaj ściany boczne. Spłonęły jednak przepiękne stalle kanonickie, wzorowane na krakowskich, z Bazyliki Mariackiej. W ich miejscu znajduje się na ścianie, galeria polskich świętych, wykonana z inicjatywy Proboszcza Jana Hajdy w 1967r. Wśród wybranych do galerii świętych jest też Eufemia Piastówna /Ofka/, o której beatyfikację Parafia zabiega obecnie i od dnia Jej śmierci w 1359r. Obecny wystrój prezbiterium został wykonany w 1996 roku. Przez wszystkie lata, od 1945r., trwał nieustanny remont kościoła, by doprowadzić go do stanu, w jakim jest dzisiaj. Przeprowadzono też kompletny remont organów w 1976r., które są największe w mieście. Mają 41 głosów i 3360 piszczałek. W kościele odbywają się koncerty organowe i dni muzyki organowej we wrześniu oraz muzyki maryjnej.
W bocznym ołtarzu Matki Boskiej Częstochowskiej, jest zawsze wystawiony Najświętszy Sakrament, co również przyciąga wiernych i zachęca do modlitwy. Trzykrotnie, w 1965 r., 1982r. i 1995r. Kościół został nawiedzony przez obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, a w 1995r. zostało wprowadzone nabożeństwo o godz. 21.oo- Apel Jasnogórski. W 1951r. gościł w naszym kościele Prymas Polski - abp Stefan Wyszyński /13.11/. W 2005 r. odbyły się uroczystości 800-lecia Kościoła /1205-2005/ z udziałem Abpa Alfonsa Nossola /22.05/ i Abpa Erwina Endera, nuncjusza papieskiego w Berlinie /12.06/. Parafia uzyskała odpust zupełny z okazji Jubileuszu 800-lecia kościoła, dekretem Stolicy Apostolskiej. Również w 2005r. Parafia odzyskała dwie karty średniowiecznego graduału z XIII wieku, który został skradziony w 1945r. w czasie działań wojennych.
Karty te przypadkowo odnaleziono w Londynie, kiedy były oferowane do sprzedaży. Zostały wykupione przez Państwo polskie i przekazane naszej Parafii /20.06/. 17.01.2009r. odbyły się uroczystości 650 -rocznicy śmierci świątobliwej Eufemii Piastówny zwanej Ofką, która była księżniczką raciborską i przeoryszą konwentu Dominikanek w Raciborzu i zmarła w 1359 r. w opinii świętości.
Mieszkańcy Raciborza uważają ją za swą patronkę i modlą się o jej rychłą beatyfikację. Szczątki świątobliwej Eufemii spoczywały w naszym Kościele od 1821r., kiedy przeniesiono je tam uroczyście po likwidacji klasztoru dominikanek w Raciborzu /1810r./, do roku 1945, kiedy kościół został spalony wraz z ołtarzem poświęconym Eufemii i jej szczątkami, uważanymi za relikwie.
Ponownie ołtarz Eufemii odbudowano w 1952r. i od tego czasu, każdego roku, są odprawiane Msze święte w intencji Eufemii Ofki o jej rychłą beatyfikację. Obecnie w 2012 r. Parafia zwróciła się do Biskupa Opolskiego z prośbą o wszczęcie procesu o beatyfikację Siostry Eufemii z rodu Piastów i wniosek został przyjęty do realizacji.

• Tekst pochodzi ze strony Parafia Wniebowzięcia NMP w Raciborzu.

Opis w opracowaniu Hansa Lutscha

• Grabstein für den Prälaten Andreas Florian Scodononius, † 1660, mit seiner Figur in Lebensgröße in Flach-Relief, davor, bis zu den Ellbogen reichend eine bezügliche Inschrifttafel. Leider übertüncht.
• Grabstein des Prälaten Korriger († 1715), aus Sandstein, mit seinem Reliefbildnis in Lebensgröße, 1706 von ihm selbst bestellt.

Epitafium Andreasa Scodoniusa † 1660

Epitafium z wyrzeźbionym popiersiem i krucyfiksem herbowym prepozyta opolskiego i prałata Andreasa Floriana Scodoniusa, zmarłego 2 lutego 1660 roku.

Płyta nagrobna Martina Korrigera † 1715

Tumbowa płyta nagrobna znajdująca się w lewej bocznej nawie prałata Martina Georga Korrigera, zmarłego w 1715 roku, a który ową płytę ufundował już w roku 1706.